|
ورزش های رزمی
وبلاگ رزمی جعفر پوربیگ
|
||
|
شنبه 16 ارديبهشت 1390برچسب:, :: 23:55 :: نويسنده : جعفر موی تای « بوکس تایلندی » به معنی « مشت زدن » و یکی از سبکهای آزاد ورزش رزمی است که ازجمله مهمترین سمبول فرهنگی و ملی کشور تایلند بشماررفته وهمه ساله تاریخ « 17 مارچ » بنام روز« موی تای » در این کشور تجلیل میگردد. سپورت رزمی « موی تای» که در زبان انگليسی بنام « تای بوکسينگ » یاد میشود ، درزمانیکه کشور « سیام » نام خود را به « تایلند » تغییر داد ، این ورزش رزمی نیز بنام « موی تای » مسمی شد.
تاریخچه « موی تای » :
موی تای به قبیله « تای » از سلطنت پادشاهی « تای مونگ و يا تای موآنگ » قبل از دوره دین « بودا » ارتباط دارد که در دو سمت رود « هوانگ هو و يانگ تسه » در سچوان و هوپی در جنوب کشور چين قرار داشت . در آن زمان مردم « تای » بنابر هجوم وتعرض مجبور شدند تا به سمت جنوب مهاجرت نمایند که در آنجا نيز مورد حمله غير بوميان قرار گرفتند، بنآ اين قبيله به فکرافتاد تا برعلاوه استفاده از اسلحه های موجود آن زمان ،از ضربه های« مشت، آرنج ، زانو و لگد » در نبردهای تن به تن استفاده نمايند .
بعدها طوايف ( تای مونگ ) به صورت يک ملت مستقل با هم متحد گرديدند و در جنوب رودخانه مکونگ با تشکيل سرزمينی مستقل پرداختند و ضمنآ برای دفاع از سرزمين خود و جلوگيری از تاخت و تاز دشمنان ، سیستم دفاعی را با استفاده از ورزش رزمی ایجاد کردند ، که بعدها محبوبیت و احترام به این فرهنگ ملی باعث آن شد تا آ نعده از افرادیکه میخواستند به فرمانروایی و یا حکومت دست یابند ، مجبور بودند که از جمله هجده سبک « موی تای » به تعداد چهار سبک آن را که عبارت از :
« هنرحرکات بدن ، تاریخچه اجداد قهرمان ، هنر مشت زدن و طلسم افسانه ئی » بود ، اموزش و دسترسی کامل داشته باشند .
ضمنآ قابل تذکر است که مردم تایلند در هنگام نبرد ، بخاطر تقویت روحیه نیروهای خود از موزیک و خواندن دعاهای خاصی استفاده میکردند و همچنان بدون از پوشیدن « تنبان و پیراهن سنتی » از پارچه تکه و کمربندهای مخصوص به عنوان محافظ و جلوگیری از نفوذ نیروهای « هیپنوتیزم کننده و یاجادوگری » استفاده میکردند که این نوع موزیک و پارچه ها قرار ذیل است :
۱ـ مونگون « حلقه و یا سربند » :
مردم تایلند بر این اعتقاد بودند که قدرت‌های « جادویی و هیپنوتیزمکننده » به بالاترین قسمت بدن انسان یعنی « سر » تأثیر زیاد دارد ، به این اساس مردها نوارپارچه‌ای را که علائم و نشانه های دعا بر آن نقش بسته بود ، به دور سر خود بسته میکردند که روش در ورزش رزمی « موی تای » نیز قابل استفاده قرار گرفت .
۲ـ پراچیات « حلقه بازو و یا بازوبند » : استفاده از پراچیات یا بازوبند از دیگر اعتقادات مردم تایلند بوده است ، شواهد تاریخی و باستانی نشان میدهد که در زمان قدیم ، اکثر مبارزان تایلندی هنگامی که میخواستند به میدان جنگ وارد شوند، نوار باریکی را به دور بازوی شان میبستند و معتقد بودند این پوشش به آنها « نیرو » داده و از خطر محفوظ میدارند .
۳ــ وای کرو « موسیقی سنتی » : درزمان های گذشته کشورهای مختلف ، برای نیروهای نظامی خود نوعی موزیک را در نظر میگرفتند که از آن درهنگام جنگ برای تقویت روحیه نیروهای خود استفاده میکردند، چون هنر رزمی موی تای در گذشته جزی تمرینات نیروهای نظامی و سربازان کشور تایلند بود ، بنآ اکنون هم در این کشور مبارزه و مسابقات « تای بوکسینگ » با صدای طبل و نوعی موسیقی همراهی میشود، که هدف ان تشویق وتحریک کردن مبارزین « جنگجویان » بخاطر وارد کردن ضربات سنگین بالای جانب مقابل است .
همچنان باید خاطر نشان ساخت که موسیقی سنتی « سارما » و یا « وای کرو » در میدان جنگ و یا رینگ تای بوکس » سمبلی از حرکات سنتی و نوع رقص مخصوص « تای بوکسرو با جنگجو » برای قدرشناسی و سپاس از زحمات « والدین و استاد » میباشد ، بخاطر اینکه والدین در زندگی زحمات بسیار زیادی را دربزرگ کردن و تربیه اطفال خویش میکشند و استاد « ترینر » نیز با مثل « مادر و پدر » زحمات دلسوزانه کشیده وتمام قوانین ، مقررات و تخنیک این سپورت رزمی را با کمال امانتداری که توام با مراعت کردن « دسپلین » میباشد ، برای شاگرد خویش یاد میدهد .
حرکات و ضربات « موی تای » : در ورزش رزمی « موی تای » از حرکات و ضربات « مشت ، آرنج ، زانو و لگد » به شکل ذیل استفاده صورت میگیرد : ــ ازساقهای پای : مانند چوبی بلند برای دفاع و ضربه زدن .
ــ از بازوهای دو دست : به عنوان دو شمشير برای دفاع کردن . ــ از مشتها : برای کوبیدن و خرد کردن . ــ از آرنج دستان : به عنوان ضربات نيزه .
ــ از زانوها : به مثل گرز ، برای ضربه زدن و دفاع کردن .
ــ از پاها : به مثابه چاقو و تبر .
فعالیت بین المللی « موی تای » :
اداره تربیت بدنی وسپورت کشورتایلند، در دو دهه اخیر ورزش رزمی « موی تای » را در سطح بین‌المللی گسترش داد و فعالیت خود را از سال « 1985 میلادی» با تأسیس کردن « انجمن موی تای آماتور تایلند » آغاز کرد و به تعقیب آن کوشید تا این سپورت رزمی ، در جمع سایر سپورتها در چوکات رسمی شامل گردد .
به این اساس درسال « 1999 میلادی » در جلسه که با حضور داشت اعضای کمیته المپیک آسیا درکشور کویت برگزار شد ، در آن جا فیصله به عمل آمد تا ورزش رزمی « موی تای » مانند سایر سپورتها ، به عضویت رسمی «کمیته المپیک آسیایی » پزیرفته شده و همه ساله مسابقات آن تحت رهبری « کمیته المپیک » تدویر گردد.
ضمنآ باید خاطر نشان ساخت که دامنه نفوذ سپورت رزمی « موی تای » و یا « تای بوکس » به نقاط مختلف جهان ، به خصوص کشورهای اروپایی رسید و حال این سپورت رزمی در چوکات « مکاتب ، کمیته ها ، محلات و کلپ ها » فعالیت مینماید و مسابقات آن به اساس نورم و یا قوانین همان مراکز سپورتی ، برگزار میشود که اکثرآ نورم های معین این ورزش رزمی مراعت نمیشود . بنآ در این مورد ضرورت جدی است تا مرکز واحد تحت رهبری« سازمان و یا کمیته » مسکی وفنی درسطح کشورهای « اروپائی » تاسیس گردد ، تا از یک جانب روش و میتود اساسی این ورزش رزمی حفظ و محفوظ شود و از جانب هم این مرکز واحد « ارو پائی » با تنظیم کردن « اساسنامه و مقرره » واحد ، بتواند به نمایندگی از تمام « مکاتب، کمیته ها ، محلات و کلپ ها » سپورت رزمی با اداره « انجمن موی تای آماتور تایلند » منحیث « مرکز رهبری» روابط کاری ، تامین و برقرار کند .
پنج شنبه 15 ارديبهشت 1390برچسب:, :: 1:41 :: نويسنده : جعفر
آب، برخلاف آنچه که شما تصور مي کنيد، چيزي فراتر از يک مولکول و يا يک ترکيب و پيوند شيميايي ساده بين اتمهاي اکسيژن و هيدروژن است. آب، مايع حيات بوده و اساس زندگي بر روي اين کره خاکي بر روي آن بنا شده است. گاهي اوقات فراموش مي کنيم که زندگي ما و حيات تمام موجودات زنده اعم از گياهي و جانوري در روي زمين به اين مولکول به ظاهر ساده وابسته است. قسمت عمده بدن آدمي از آب تشکيل شده است، به طوري که حذف کردن آن از سيستم تغذيه انسان، *** و نابودي بي چون و چراي وي را در پي خواهد داشت. اما با اين وجود بسياري از ورزشکاران ايراني متعاقب باورهاي غلطي که از مربيان و يا از دوستان هم باشگاهي خود به يادگار دارند، براي افزودن بر کات عضلات، مصرف آب را به طور خطرناکي محدود کرده و گاه ديده شده است که بدن خود را در طولاني مدت از دريافت اين مايع زندگي بخش محروم مي کنند. کساني که همچين راه حل هايي را پيشنهاد مي کنند و کساني که اين متدها را بر روي بدن خود به اجرا مي گذارند، اگر از عوارض و خطرات کم آبي بر ارگانهاي حياتي بدن و همين طور از اهميت آب در سلامت بدن آدمي کمترين اطلاعي داشته باشند، هرگز اين جنايت آشکار را در مورد خود و بدن خود روا نمي داشتند. چگونه مي توان از اهميت آب در تنظيم دما و درجه حرارت بدن، در جذب و انتقال مواد غذايي، در انتقال اکسيژن به عضلات و ارگانهاي حياتي بدن، در دفع مواد زايد و سموم کشنده و خطرناک از بدن و در صدها مورد انکار ناپذير ديگر صرف نظر کرد و از آنها چشم پوشيد؟ آبي که مفاصل را روغنکاري کرده و با ايجاد سپر محافظتي، ارگانهاي حساس نظير: مغز و نخاع را از خطر ضربه و تغييرات ناگهاني دماي محيط حفظ کرده و زندگي و بقاي حيات آدمي را تضمين مي کند، قطعا از گران قدر ترين موهبتهاي خداوند است که محروم کردن بدن از آن، تاوان و عواقب سنگيني را در پي خواهد داشت.
بسياري از کساني که با اقامتهاي طولاني و غرور آفرين! خود در حمام که چه عرض کنم، در جهنم سوناي خشک و بخاري که تمدن دروغين و عقيم عصر سرب و اتم آن را به انسان هديه کرده است و با محدود کردن جنون آميز مصرف آب و يا با مصرف داروهاي مدر (ادرار آور) و ... قصد کم کردن از وزن و قصد لاغر کردن خود را دارند، گويا نه تنها از اهميت آب در رژيم روزانه غذايي انسان غافلند بلکه حتي از اين اصل پيش پا افتاده و بديهي نيز چيزي نمي دانند که کاهش آب بدن چيزي نيست که بتوان آن را لاغري ناميد. شما با اين عمل نه تنها لاغر نمي شويد بلکه صدمات جبران ناپذيري را به ارگانهاي حياتي بدن خود وارد مي کنيد. وزن کم شده ناشي از به کار بستن اين قبيل اقدامات، با خوردن چند ليوان آب، دوباره به حالت اول باز گشته و شما را نا اميد خواهد کرد. ورزشکاراني که براي افزودن بر کات عضلات خود، روزهاي متمادي، مصرف آب را بر خود حرام مي کنند، به اين مهم توجه داشته باشند که قطع و يا محدود کردن شديد مصرف آب باعث برهم خوردن تعادل آب و الکتروليت بدن شده و علاوه بر اينکه خطر *** آني را در پي دارد، از عملکرد شما بر روي سن نيز به شدت کاسته و در برخي موارد نيز به بيهوشي و غش کردن ورزشکار بر روي سن منجر مي شود. کات کردن عضلات چيزي نيست که شما بتوانيد در عرض چند روز ناقابل و تنها با خوردن داروهاي ادرار آور و با قطع مصرف آب و نمک به آن برسيد. شما براي رسيدن به کات عضلاني مناسب بايد چندين ماه قبل از شروع رقابت اصلي برنامه تمريني و غذايي مناسب و حساب شده اي را به کار بگيريد. اما با اين وجود نمي توان انکار کرد که آب، نقش تعيين کننده اي در کاهش پايدار وزن دارد! کساني که به قصد لاغر کردن خود تمرين مي کنند، مثل خانمها، بايد به اين نکته توجه داشته باشند که آب، عاري از کالري بوده و مصرف آن نيز با کاهش در خور توجه اشتها همراه خواهد بود. ورزشکاران رشته پرورش اندام که همواره از کاهش اشتها وحشت دارند، به اين نکته را مد نظر داشته باشند که کاهش اشتهاي ناشي از مصرف آب، تنها براي کساني مشهود است که به قصد لاغر کردن بدن و با شدتهاي کم تمرين و يا نرمش مي کنند. اين دسته از افراد با دست آويز قرار دادن اين که مصرف آب از اشتهاي انسان کم مي کند، حق مهار کردن و يا قطع مصرف آن را ندارند. تمرين طاقت فرسايي که شما در طول روز انجام مي دهيد، نياز بدن به انرژي و غذا را آنچنان بالا مي برد که حتي افراط آشکار در خوردن آب نيز نمي توان آتش آن را خاموش کرده و يا کمترين تاثيري در کاهش آن داشته باشد. اما به هرحال، کاهش اشتها براي کساني که قصد لاغر کردن خود را دارند، از اهيمت فوق العاده اي برخوردار است. نکته حائز اهميت اينکه مصرف ولو افراطي آب بر خلاف مصرف حتي کنترل شده داروهاي کاهنده اشتها و مکمله و داروهاي چربي سوز که در برخي موارد، فرد را حتي در آستانه خطر *** قرار مي دهند، يقين بدانيد که هيچ عارضه ناگواري به جز تکرر ادرار را به دنبال نخواهد داشت. تکرر ادراري که شما را از گزند تشکيل شدن سنگهاي کليوي و ابتلا به بيماري هاي ناشي از تجمع سموم و مواد زايد در بدن نظير افزايش اوره خون و نقرس و ... در امان نگه مي دارد، عارضه اي است که آن را بايد بوسيد بر بالاي سر نهاد. این مقاله متعلق به بانک مقالات پایگاه تخصصی پرورش اندام و ورزش های قدرتی به آدرس پاوربیلدینگ دات آی آر powerbuilding.ir می باشد. تمامی این مقالات با اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد جمهوری اسلامی ایران، پیشتر در قالب کتاب چاپ و منتشر گردیده است و بدیهی است هر گونه کپی برداری و استفاده کلی و جزئی از این مقالات در کتاب ها، سایت ها، وبلاگ ها، نشریات و غیره بدون اجازه کتبی از مدیر سایت حتی با ذکر منبع نیز ممنوع بوده و افراد خاطی قویاً تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت. بسياري از کساني که از خوردن آب وحشت دارند، علت امتناع خود از خوردن آب کافي را ترس از تجمع آب در بدن مي دانند. جالب است بدانيم که مصرف آب فراوان با تحريک کردن کليه ها، حتي از ميزان آب انباشته شده در بدن نبز کم مي کند! وقتي بدن را با کمبود آب مواجه کنيد، مکانيسم هاي نيمه هوشياري که ما را براي زندگي در شرايط سخت ياري مي کنند، فعال مي شوند و به خيال اينکه شما در خشکسالي کوير لوت به دام افتاده ايد، از ذخاير آب موجود در بدن همانند گنجي گرانبها محافظت کرده و با کم کردن از شدت تعرق و با کم کردن از ميزان ادار و ... بر ذخاير آب درون سلولي و برون سلولي اضافه مي کنند. بنابراين کساني که با کم کردن مصرف روزانه آب، قصد لاغر کردن خود را مي کنند، نتيجه معکوس گرفته و با احتباس بيشتر آب و با پف کردن صورت و اندامها مواجه مي شوند. کمبود آب در بدن با افزايش ميزان چربي انباشته، کاهش حجم و قدرت عضلاني، بروز دردهاي مفصلي، بروز اختلال در سيستم گوارش و هضم غذا، بروز اختلال در دفع سموم از بدن، احتباس آب!!! و بالاخره با چروک خوردن و پيري زودرس پوست بدن و صورت همراه خواهد بود. ورزشکاراني که بدون در نظر گرفتن تاثير منفي محدود کردن غير منطقي مصرف آب، وزن خود را با دفع مقادير فراوان آب کم کرده و اين روند را به کرات تکرار مي کنند، نه تنها در طولاني مدت با مشکلات و عوارض جسمي رو در رو مي شوند بلکه در سنين پيري و کهولت، عوارض رواني بسيار ناگواري از قبيل: افسردگيهاي حاد، نا اميدي، تمايل به خودکشي و حتي از دست دادن تعادل رواني و ... را نيز تجربه مي کنند. آب و نقش آن در فرايند هضم فرايند هضم و جذب مواد غذايي جامدي که در طول روز مي خوريد، مستلزم حضور مقادير کافي آب در درون دستگاه گوارش است. يبوست يکي از علايم کمبود آب در بدن است که تاثير منفي بدي بر هضم و جذب مواد غذايي دارد. افزايش آب مصرفي به همراه مصرف فيبر فراوان معمولا چاره کار بوده و يبوست را رفع مي کند. درد در ناحيه معده و يا روده بزرگ نيز يکي ديگر از علايم شايع کمبود آب در بدن مي باشد. آب ماده با ارزشي است که سموم خطرناک و آب زايد را شسته و از بدن دفع مي کند!!! دفع آب از بدن يک فرد بالغ، روزانه در حدود 12 ليوان آب دفع مي کند. ما روزانه تنها بين نيم الي يک ليوان آب را از طريق تعرق کف پا از دست مي دهيم! 2 الي 4 ليوان آب را از طريق بخار موجود در تنفس دفع مي کنيم! روزانه به طور متوسط 2 ليوان آب نيز از طريق تعرق از بدن ما خارج مي شود و بالاخره 6 ليوان ديگر را نيز از طريق ادرار دفع مي کنيم. البته ناگفته نماند که آمار و ارقام ياد شدن براي يک فرد معمولي محاسبه شده است. ورزشکاراني که با شدتهاي بسيار بالا تمرين کرده و در طول تمرين نيز غرق در عرق مي شوند، مسلما آب بيشتري دفع مي کنند. حال با اين توضيحات، خود تصور کنيد که محدود کردن و يا قطع کردن مصرف آب چه جنايت عظيمي مي تواند باشد؟! احتباس آب در بدن همانگونه که پيشتر نيز ذکر شد، در صورتي که در مصرف آب خست به خرج دهيد، بدن شما، شرايط جديد تحميل شده به خود را با خشکسالي اشتباه گرفته و شروع به انبار کردن و احتکار نمودن آب در خود خواهد کرد. بنابراي براي خارج نمودن آب اضافي موجود در بدن که باعث چاقي، اضافه وزن و در برخي موارد نيز موجب چين خوردگي، چروک پوست و پف آلود شدن صورت و اندامها مي گردد، مصرف آب فراوان و محدود کردن منطقي و معقول مصرف نمک، راه حل معقولي به نظر مي رسد. مصرف آب و مفاصل آب مفاصل ما را روغنکاري مي کند. بافت غضرفي مقاوم و در عين حال نرم و انعطاف پذيري که در انتهاي استخوانهاي بلند و در بين مهره هاي ستون فقرات وجود دارد، مقادير زيادي آب را در خود جذب مي کند. وجود آب در اين بافتها از بروز درد در مفاصل پيشگيري کرده و انعطاف پذيري آنها را بالا مي برد. علت اينکه مصرف داروهاي استروئيدي از شدت درد در مفاصل مصدوم مي کاهد اين است که تزريق و يا مصرف خوراکي اين داروها با احتباس آب در بدن و در مفاصل همراه است. بنابراين ناگفته پيداست که کمبود آب در بدن مي توان منجر به بروز درد در مفاصل و حتي منجر به بروز کمر درد شود. روزانه به چه ميزان آب نياز داريم؟ يک فرد کم تحرک و معمولي، بايد 18 سي سي به ازاي هر کيلوگرم از وزن خود، در روز آب ميل کند. البته اين رقم نيز براي ورزشکاراني که آب فراواني از بدن خود دفع مي کنند و علاوه بر اين، به آب بيشتري در روز نيز نياز دارند، رقم بسيار پائين وناچيزي است. مصرف آب فراوان به جز در مواردي که پس از تمرين هوازي شديد، نفس نفس مي زنيد، در هيچ مورد ديگري محدوديت ندارد. بنابراين تا مي توانيد در مصرف آن افراط کنيد!
درباره وبلاگ
   پیوندهای روزانه
پيوندها
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
